Ada satu lagi salah kefahaman, terjadi kepada hampir semua orang. Kalau dalam istilah jargon, orang ramai jadikan ayat semantik sebagai sumber kebenaran. Semantik bermaksud permainan kata-kata. Kebenaran sepatutnya bersumber bukti empirik, atau bukti fizikal yang boleh dikesan oleh panca Indera. Semantik patutnya hanya alat untuk persembahkan kebenaran.
Perkataan “Pertukaran” atau dalam bahasa orang puteh “Exchange”. Dalam isu Ringgit, “Pertukaran matawang asing” atau “Foreign Currency Exchange”.
Kesalahan teruk dalam kognitif kebanyakan orang ialah macam ni:
“Apabila Ringgit ditukar kepada dollar, Ringgit hilang sebab ia dah jadi dollar. Kalau RM4.80 ditukar kepada $1, maka RM4.80 hilang lalu wujud $1 baru.”
Kefahaman sebegini menganggap peranan manusia tak wujud dalam Pertukaran matawang. Tukar Ringgit kepada dollar, menurut orang ramai, adalah sama dengan tukar oksigen kepada karbon dioksida dalam proses semulajadi respirasi. Penglipur lara ekonomi kemudian memperkuatkan dongeng ini. Sekarang ada penglipur lara ekonomi dah jadi influencer ekonomi.
Maknanya orang ramai menyangka Ringgit di tangan mereka secara automatik boleh bertukar menjadi apa apa matawang tanpa pengaruh manusia manusia.
“To obtain something, something of equal value must be exchanged.”
Maksudnya, untuk dapat sesuatu, sesuatu yang sama mesti dikorbankan. Ini “Law of Equivalent Exchange”. Tapi kita tak faham yang penukaran fizik dengan penukaran pasaran jualbeli adalah tak sama.
Ini dijelaskan oleh legenda ilmu ekonomi, Piero Sraffa dalam buku “Production of Commodities by Means of Commodities.” Sraffa kata pengasas ilmu ekonomi seperti Physiocrats, Adam Smith dan David Ricardo memahami ekonomi secara fizikal dan objektif tapi pada pertengahan 1900an, analisa ekonomi menjadi abstrak.
Kefahaman ekonomi yang asal ialah misalnya,
10 kg arang batu + 2 kg bijih besi = Besi.
Ini kerana bijih dengan arang batu hilang lepas dibakar, yang tinggal ialah besi.
Dalam kes Ringgit, ia tak akan hilang lepas diberi kepada pengurup wang.
Apa yang berlaku hanyalah:
Kita ada RM480.
Pengurup wang ada $100.
Kita terima $100 daripada pengurup wang lalu simpan dalam dompet.
Pengurup wang terima RM480 daripada kita lalu simpan dalam petinya.
Hanya matawang bertukar tangan.
Dalam kes pertukaran bijih besi, hari ni, esok dan sampai bila bila kadarnya tak berubah.
Tapi untuk pertukaran matawang, jangan kata hari esok, lusa dan bulan depan berubah-ubah. Bahkan pada hari yang sama, kita boleh dapat pertukaran yang berbeza jika jumpa pengurup wang berbeza.
Oleh sebab pengurup wang ialah manusia, maka pertukaran matawang ada pengaruh manusia yang kuat. Pengurup wang juga harga mereka bergantung kepada kuasa manusia yang lebih besar.
Platform manusia yang bukan saja matawang malah beras, minyak dan banyak lagi bertukar tangan dipanggil PASARAN. Dalam buku teks ekonomi, anda didoktrinasi yang PASARAN hanya SUPPLY (penawaran) dan DEMAND (permintaan). Pada zaman sekarang, semua negara di dunia kata itu salah. OECD misalnya mengeluarkan garis panduan yang dipanggil MARKET DEFINITION. Setiap negara yang ada Akta Persaingan, secara bertulis mengakui dalam undang-undang mereka bahawa kuasa manusia adalah satu rukun dalam pasaran. Kuasa manusia juga yang tentukan harga, bukan Demand Supply seperti yang rakyat Malaysia masih lagi percaya. Cuma persoalan negara-negara maju ni ialah adakah kuasa manusia itu melebihi daripada yang sepatutnya. Kalau dah lebih, kena hentikan.
Dalam isu Ringgit. Ada pasaran dalam setiap pertukaran Ringgit kepada setiap matawang asing. Berdasarkan kefahaman sejagat tadi, dalam pasaran, ada kuasa manusia yang tentukan harga.
Tapi rakyat Malaysia, dengan didendangkan oleh politikus dan ekonomikus, di brainwashed yang harga Ringgit itu proses semulajadi yang tiada pengaruh manusia, bergantung kepada faktor bukan manusia iaitu Demand Supply. Patutlah kartel di Malaysia tiada siapa kacau!
Hezri Sardi
Hezri Sardi 